Farkında mısın?

Kendimi düşünmekten alamıyorum,zihnim sürekli dolu,kendimi her an birseyler düşünürken buluyorum,kendime engel olamıyorum,düşünmemek benim için çok zor,zihnimden özgürleşememek beni çok yoruyor ve mutsuz hissediyorum........
Yukarıdaki cümleler danışanlarımın görüşmelerimiz sırasında,yaşadıklarının kendilerini ne kadar zorladığını ifade etmek için sıklıkla kullandıkları cümleler.
Siz de bunlardan bir ya da birkaçını kullanıyor musunuz ? 
Şuanki yaşam yolculuğunuzda sıklıkla kullandığınız,size kaygı veren,ağır gelen,günün neredeyse her anında sizinle olan ve sizi zorlayan ne varsa bir an için bilinçli bir farkındalıkla ifade bulsun .
Bu size ne hissettiriyor?
Bu sorun'un varlığı sizin yaşamınızda neleri engelliyor ya da kolaylaştırıyor?
O sorun GEÇMİŞ yüzünden mi GELECEK yüzünden mi hayatınızda?
Çünkü anda sadece huzur vardır.
Bizler farketmesek de gün içinde bir çok seçim yaparız.Bu seçimleri nasıl yaptığımız da
 bize geçmişteki alişkanlarımızdan ya da gelecekte olmasından korktuğumuz bir takım düşüncelerden gelir.Yani ya deneyimden korkarız ya da kaçınırız.
An'da korku,kaygı ya da pişmanlık yoktur oysa.
Nefesinizi hissettiğiniz her an şimdide olmaya kafadan çıkıp,bedene girmeye bir davettir.
Gün içinde senin de,seni yoran,canını sıkan ve seni olmak istediğin yerden,hissetmek istediğin keyifli halden alıkoyan düşüncelerin varsa bir an için farkındalığını nefes alış verişinde dinlendirebilir misin?
Nefesine tıpkı bir bahçıvanın çiçeklerini özenle sulaması gibi,odağını vererek, açık,yargısız,arkadaşca ve şefkatle bakabilir misin?
Farket!
Nefesin nasıl?Sıkışık mı derin mi?Çabasızca alıp verdiğin nefesler sana şimdi ve burada nasıl hissettiriyor.
Lütfen düşüncelerine eklenen yeni düşünceler varsa onları da fark et.
Hiçbir müdahale etmeden,değiştirmeye çalışmadan,düşünmemeliyim diye düşünmeden,düşüneni düşünene de tanık olarak sadece nefesinle kalabilir misin ?
Belki aklına düşünceler üşüşüyor,belki nefes alışverişini zorlaştırıyor bu düşünceler,anlam vermeden olana seyirci kalabilmek,düşüncelerinin de tıpkı nefes alış verişin gibi gelip geçici olduğunu farketmek...

Düşünceyi düşüneni düşünene tanık olmak...

Biliyorum biraz karışık ama huzur bu tanıklıkta yatıyor.
Ve inanıyorum ki "sadece bir gözümüz olduğunda bütün bedenimiz ışıkla dolacak."
Sevgiler...